In mei 2009 bezocht Marit Törnqvist Suriname tijdens het Kinderboekenfestival. Ze ontmoette schrijver/dichter Dorus Vrede. Hij stond op het punt terug te verhuizen naar het Marrondorp Granta tai om daar schoolhoofd te worden.

Marit was gefascineerd geraakt door de Surinaamse kinderen en omdat ze goede contacten had met de Dr. Rijk Kramerschool in Amsterdam besloot ze Dorus te vragen of hij zich zou kunnen voorstellen een ‘culturele uitwisseling’ tussen de twee groepen kinderen op te starten. Hij was direct enthousiast en ze begonnen. Naar aanleiding van boeken en verhalen begonnen ze ieder op hun eigen locatie met de kinderen te praten over persoonlijke ervaringen en herinneringen.

Marit formuleerde teken-en schrijfopdrachten over de meest uiteenlopende onderwerpen en voerde die met de kinderen op de school in Nederland uit. Het pakket met tekeningen en verhalen werd, vaak vergezeld van tekenmateriaal en papier opgestuurd naar Granta tai waar Dorus Vrede exact dezelfde opdracht met de kinderen vervulde. Dorus en Marit hadden elke twee weken contact en de kinderen begonnen elkaar steeds beter te leren kennen.

De één ging na school computeren, de ander ving leguanen met een katapult. De één woonde met oma en kookte op een houtvuur, de ander had gescheiden ouders en woonde op twee plekken en liet soms een pizza bezorgen.

Alle verhalen en tekeningen gingen over de kinderen zelf. Wat waren hun herinneringen, treurige maar ook fijne? Hoe zagen ze hun leven over twintig jaar? Hoe tekenden ze hun zelfportret? Wat was hun lievelingseten en hoe zag hun dorp of stad eruit? Hoe gingen ze om met dood en geboorte en wat wisten ze van hun voorgeschiedenis?

Na een jaar kregen de kinderen persoonlijke briefmaatjes en het contact werd nog intensiever. Inmiddels is het project ruim drie jaar bezig en zijn er honderden verhalen en tekeningen heen en weer gestuurd. Marit heeft in mei 2012 samen met Dorus Vrede de dorpen Pikin Slee en Granta tai bezocht. Eindelijk heeft ze alle kinderen ontmoet. Ze hebben stapels boeken achter gelaten, zowel voor de kinderen als voor de leerkrachten. De kinderen hadden een gretigheid voor verhalen ontwikkeld. Met hen mee reisde radiomaakster Stef Visjager die opnamen van Dorus en de kinderen heeft gemaakt.
Het project is vijf jaar lang doorgegaan, al zijn er wat verschuivingen geweest en is er zo nu en dan van dorp gewisseld. Marit ontving een brief van de dorpsoudsten van Pikin Slee dat de schoolresultaten van de kinderen door het project verbeterd waren. Het lezen, schrijven maar vooral het zich durven uiten had de kinderen enorm ontwikkeld.